równia — ż I, DCMs. równiani; lm D. równiani książk. «płaski teren, równina, płaszczyzna» Bezkresna równia. ∆ fiz. techn. Równia pochyła «maszyna prosta w postaci płaszczyzny nachylonej do poziomu pod pewnym kątem, po której może być wciągany ciężar;… … Słownik języka polskiego
pochyły — pochyłychyli «nachylony pod kątem w stosunku do poziomu, nieprostopadły; chylący się, schylony» Pochyłe drzewo, pismo. Pochyła płaszczyzna. Pochyły grunt. Pochyły staruszek. ∆ fiz. techn. Równia pochyła «jedna z maszyn prostych w postaci… … Słownik języka polskiego
pochyły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pochyłyli {{/stl 8}}{{stl 7}} zajmujący pozycję odchyloną od pionu, nieprostopadłą w stosunku do podstawy; pochylony, chylący się, przekrzywiony w którąś stronę od pionu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pochyłe drzewo. Pochyłe … Langenscheidt Polski wyjaśnień
maszyna — ż IV, CMs. maszynanie; lm D. maszynayn 1. «urządzenie zawierające mechanizm lub zespół mechanizmów służący do przetwarzania energii albo do wykonywania określonej pracy mechanicznej» Maszyna parowa, elektryczna. Maszyna biurowa, drukarska,… … Słownik języka polskiego
pochylnia — ż I, DCMs. pochylniani; lm D. pochylniani 1. bud. «element budowli lub drogi, którego górna, użytkowa powierzchnia jest równią pochyłą przystosowaną do pokonywania różnicy poziomów przy przejściu ludzi, zwierząt lub przy transporcie kołowym;… … Słownik języka polskiego
prosty — prości, prostytszy 1. «nie odchylający się w żadną stronę, nie skręcający w bok; równy, nie wykrzywiony, niekręty, nie wygięty, nie zgięty» Proste brwi, włosy. Prosty słup. Prosta spódnica. ∆ anat. Kiszka prosta → odbytnica ∆ mat. Graniastosłup… … Słownik języka polskiego